ANA (al. tegen nucleaire ag.) screening.
Test om te onderzoeken of het afweersysteem anti-nucleaire antistoffen (ANA) aanmaakt. Deze zogeheten autoantistoffen zijn gericht tegen onderdelen van de celkern in de lichaamscellen en kunnen leiden tot het ontstaan van auto-immuunziekten.
Synoniem(en); Anti-nucleaire antilichamen, ANF, ANA, Anti-nucleaire factor.
De test bepaalt de aanwezigheid van anti-nucleaire antistoffen (ANA). Ook wordt onderzocht of er veel auto-antistoffen zijn en of het sterke of zwakke autoantistoffen zijn.
Gewoonlijk maakt het afweersysteem antistoffen (ook wel immuunglobulinen genoemd) tegen binnendringende bacteriën en virussen. Bij sommige mensen gaat er iets niet goed in het afweersysteem. Bij hen worden antistoffen gemaakt tegen sommige van hun eigen eiwitten of cellen. Deze antistoffen heten auto-antistoffen omdat ze gericht zijn tegen het eigen lichaam. Auto betekent 'zelf'. Het afweersysteem beschadigt dan de eigen cellen, hele weefsels of zelfs hele organen doordat de auto-antistoffen ontstekingen veroorzaken. We spreken dan ook van een auto-immuunziekte. Voorbeelden zijn reuma, systemische lupus erythematodus (SLE), het syndroom van Sjörgen of myositis.
Uitslag negatief is goed
Er zijn geen auto-antistoffen aangetoond en de kans dat de klachten veroorzaakt worden door een auto-immuunziekte is klein.
Dubieus
De uitslag is niet negatief, maar toch zo laag dat er twijfel is of dit als afwijkend moet worden beschouwd. Dit wordt ook het het grijze gebied genoemd.
Licht verhoogd
Afhankelijk van het type van de gevonden auto-antistoffen en de klachten van de patiënt, kan een lichte verhoging wijzen op een auto-immuunziekte.
Sterk verhoogd
Bij een sterke verhoging neemt, afhankelijk van het type antistof en de klachten van de patiënt, de verdenking van een auto-immuunziekte toe.
Anti-nucleaire antistoffen kunnen worden aangetroffen bij ongeveer 5% tot 10% van de gezonde populatie.
Bij een positief resultaat wordt geadviseerd door te testen op titerbepaling indien relevant (patroonafhankelijk). Een verhoogd resultaat kan ook worden gevolgd door een anti-dsDNA test en een ENA test.
Het aantonen van auto-antistoffen in het bloed betekent niet automatisch dat iemand leidt aan een auto-immuunziekte. Er kunnen namelijk ook auto-antistoffen bij iemand aanwezig zijn zonder dat er duidelijk sprake is van een herkenbare auto-immuunziekte.
Belangrijk is dat de ANA-test alleen betekenis heeft wanneer er ook klachten zijn. Bij sommige auto-immuunziekten zijn specifieke auto-antistoffen heel kenmerkend en helpt het aantonen hiervan bij het stellen van de juiste diagnose. Sommige patiënten hebben een aantal verschillende auto-antistoffen. De combinatie van die typen auto-antistoffen kan kenmerkend zijn voor een bepaalde auto-immuunziekte.
Een positieve ANA uitslag komt voor bij verschillende ziekten in%:
- SLE: Actief: 95-100%
- SLE niet actief: 80-100%
- Lupes door medijnen: 95%
- Systemische sclerose: 85-95%
- Poly / dermatomyositis: 30-50%
- Het syndroom van Sj en oumlgren: 70-80%
- Reumato en iumlde artritis: 20-40%
- Chronische actieve hepatitis: 20-40%
Terug naar overzicht
Schrijf een reactie
Vast bedankt voor de reactie
Wij adviseren u met uw uitslag te richten tot de behandelaar die het onderzoek voor u heeft uitgevoerd. Als u bij ons een onderzoek doet krijgt u de uitslag met toelichting en een mogelijkheid om uw uitslag te bespreken in een consult dat u vindt in de rubriek extra advies.
U Kunt deze test altijd opnieuw bij ons bestellen en zo uw ANA bloedwaarde monitoren.
Regelmatig heeft zij pijn in knie, heup, vinger of een ander gewricht.
Ik geef haar gedurende 3 dagen Ibuprofin (4 x 400 mg) en dan verdwijnt de pijn weer, maar goed is het niet.
Weelke test is er om na te gaan hoe hevig negatief dat ANA is en wat is er verder aan en mee te doen.
Ik zie uw reactie graag tegemoet.
Wat betekent dit?
Heb ik nu wel reumatische artritis of niet?