Urine onderzoek screening

Dit onderzoek kan worden uitgevoerd om te controleren of er sprake is van nierproblemen, aandoening van urinewegen of een stofwisselingsstoornis. Urinescreening bestaat uit urine status en urinesediment.

Een portie van de eerste ochtendurine is het best bruikbaar. Daarbij is het het beste om eerst wat te plassen, even te stoppen met plassen en dan pas de urine op te vangen (dit wordt ook wel mid-stream urine genoemd).
Met het bijgeleverde vacuüm systeem zuig je de urine eenvoudig op en doet het buisje op de post.

Urinestatus

De urine wordt onder andere getest op de aanwezigheid van cellen, bacteriën, eiwit en glucose. Veel aandoeningen kunnen in een vroeg stadium worden aangetoond door urineonderzoek, omdat ze zich verraden door stoffen in de urine die er niet in thuis horen. Een afwijkende urineanalyse is meestal aanleiding voor aanvullend onderzoek om de aard en ernst van de onderliggende ziekte vast te stellen.

Urinesediment 

Dit onderzoek kan worden uitgevoerd om klachten die wijzen op nierziekten en urineweginfecties te onderzoeken. In het onderzoek wordt het sediment (niet opgeloste elementen) in de urine met de hulp van een microscoop bekeken. Normaal gesproken bevat urine nauwelijks sediment. Er wordt met name gekeken naar rode en/of witte bloedcellen die bij ontsteking of beschadiging van de nieren, blaas of urineleiders in de urine aantoonbaar zijn.

Zoutkristallen komen regelmatig voor in urine en zijn meestal geen teken van ziekte maar kunnen het gevolg zijn van voeding en/of weinig vochtinname (geconcentreerde urine). Uitkristalliseren kan ook gewoon een gevolg zijn van het afkoelen van de urine. Sommige kristallen kunnen een teken zijn van een storing in de stofwisseling.

Eiwit in Urine

Als er eiwit in urine wordt aangetroffen, is dat een teken dat de nieren hun werk niet helemaal goed (kunnen) doen. De oorzaak is meestal schade aan het filtersysteem van de nier(en). Nieren zijn de filters van ons lichaam. Zij halen de grootste afvalstoffen uit het bloed en laten alleen kleinere afvalstoffen en water door. Daardoor blijft het lichaam schoon en goed functioneren.

Als nieren niet meer (zouden) werken, gaat gezondheid achteruit. Door het filteren van het bloed wordt er urine geproduceerd. De nieren filteren allerlei afvalstoffen uit het bloed. De noodzakelijke eiwitten worden vastgehouden. Als de nieren teveel eiwitten doorlaten, dan duidt het er op dat het filtersysteem niet helemaal goed werkt. De urine bevat veel afvalstoffen die eruit gefilterd zijn door de nieren. Als er ergens in dat proces iets niet helemaal gaat zoals het behoort, worden er eiwitten door de filters van de nieren heen gelaten.

Als de urine wordt onderzocht (ook onderzocht op de aanwezigheid van eiwit) dan worden deze eiwitten in de urine teruggevonden door de arts. Als er eiwit in de urine zit, duidt dit vaak op schade aan de nieren of op een verhoogde productie van eiwitten. Goed functionerende nieren laten namelijk geen eiwitten door. In elk geval moet de oorzaak gevonden worden en indien mogelijk, behandeld worden.

Als er schade is aan de nieren kan dit verschillende oorzaken hebben, bijvoorbeeld:

• aandoeningen aan de nieren
• aandoeningen of situaties die de nieren extra belasten zoals hoge bloeddruk, aderverkalking, diabetes, bepaalde verslavingen of schade door trauma of overdosis enzovoorts
• Veel of weinig eiwit in de urine

Als er weinig eiwit in de urine gevonden is, noemt men dan vaak een 'spoortje eiwit'. Meestal is de schade aan de nieren dan ook beperkt of wellicht slechts tijdelijk. Als er veel eiwit in de urine gevonden wordt is dit niet gunstig. De prognose is dan minder goed. De nieren gaan meestal verder achteruit waardoor de situatie verslechtert. Als bij jou eiwit in de urine gevonden is en het gaat om veel eiwit, kan uw arts u vertellen hoe het in uw persoonlijke situatie gesteld is. Ontleen dus geen totaalbeeld aan dit artikel met informatie van algemene aard. Overleg met uw arts en stel vragen over uw gezondheid.

Nefrotisch syndroom

Het Nefrotisch syndroom is het gevolg van eiwitverlies (meer dan 3 mg eiwitverlies per dag). Bij het Nefrotisch syndroom probeert het lichaam meer eiwit aan te maken, omdat er te veel eiwit verloren gaat via het filtersysteem van de nieren. Als er onvoldoende eiwitten kunnen worden aangemaakt, loopt het eiwitgehalte in het bloed steeds verder terug en het cholesterolgehalte op. Als gevolg daarvan treedt en oedeem op.

Glucose in de urine

Urineren is de meest eenvoudige manier om overtollige producten uit het lichaam te verwijderen. In normale omstandigheden wordt een teveel aan suikers of glucose meestal als vet en opgestapeld in het lichaam als reserve voor later.

Vinden we glucose in de urine, dan kan dit enkel wanneer er fouten zijn in het systeem van de suikerregulatie. Meestal is er slechts een zeer lage dosis of helemaal geen glucose in de urine te vinden. De oorzaak kan een nierinfectie, een nevenwerking van bepaalde medicijnen of een beginnende en suikerziekte en/of diabetes zijn. Enkel bij diabetes zullen deze glucose niveaus in de urine vrij hoog zijn.
Is diabetes de oorzaak van het probleem dan kunnen er ook symptomen aanwezig zijn die hierop duiden zoals: vermoeidheid, een onverklaarbaar en gewichtsverlies, overmatige dorst of honger, agitatie, een slechte wondgenezing en veelvuldig urineren.