Jodium is een essentieel spoorelement. Spoorelementen zijn vergelijkbaar met mineralen, maar je lichaam heeft er veel minder van nodig. Desalniettemin is jodium van levensbelang, met name voor de schildklierwerking. De schildklier heeft jodium namelijk nodig voor de productie van schildklierhormonen.
Gevolgen van een jodium-tekort
Zonder jodium gaat uw schildklier simpelweg stuk. In eerste instantie zal uw schildklier bij een jodium-tekort opzwellen en uitzetten (struma). De vergrote schildklier zal bovendien minder hormonen produceren waardoor een tekort aan schildklierhormonen (hypothyreoïdie) ontstaat. Bij een ernstig of langdurig tekort aan jodium zullen allerlei klachten optreden, waaronder:
- Opgezwollen schildklier (struma)
- Je hebt het heel snel koud
- Je houdt veel vocht en vast
- Vermoeidheid, sloomheid en duizeligheid
- 'Pafferig' gezicht en hangende oogleden
- Haaruitval en broze nagels
- Stijfheid van armen en benen
- Vaak spierkramp, spierzwakte en spierpijn
- Maagklachten en darmklachten
- Hese stem en langzaam spreken
- Droge, schilferige ruwe huid
- Lusteloosheid, apathie en depressie
- Je kunt niet helder denken
- Complicaties bij zwangerschap en menstruatiecyclus
Uw schildklier is afhankelijk van het sporenelement jodium. Schildklierhormonen worden namelijk deels opgebouwd uit jodium. Voor een optimale schildklierwerking moet u dan ook jodium via uw voeding binnenkrijgen. Belangrijke bronnen van jodium die kunnen bijdragen aan een optimale schildklierfunctie zijn:
- Vis (kabeljauw, makreel, zalm, tong, sardines e.a.)
- Gejodeerd zout (JOZO® e.a.)
- Schaaldieren en schelpdieren
- Ei en ui
- Brood (liefst volkoren)
- Zilvervliesrijst
- Zeewier (kelp en kelp-tabletten)
- Yoghurt, kwark en mozzarella
- Aardbeien, banaan en mango
- Cashewnoten
Zowel een tekort als een teveel aan jodium kan de schildklierfunctie verstoren en schildklierproblemen veroorzaken!
Methode: Inductief gekoppeld plasma - massa spectrometrie
Frequentie: 1x per week (aantal keren dat een analyse wordt ingezet in een bepaalde periode)
Omrekeningsfactor: microg/dl x 0,0787 = micromol/L
Referentiewaarde(n) Humaan (NL): 2 - 8 microg/dl
Terug naar overzicht