Herpes Genitalis Herpesinfectie HSV
Herpes Simplex Infectie IgG type 1 en IgG type 2 worden getest.
Herpesinfecties komen in de praktijk veelvuldig voor. In een grote minderheid van de
gevallen betreft het een eerste infectie met één van de herpesvirussen. Na deze eerste infectie, die
primo-infectie genoemd wordt, blijft het virus levenslang in het lichaam aanwezig. Het virus blijft
aanwezig in zenuwknopen ofwel ganglia. Door virusinfecties, griep, menstruatie, ziekte,
zonneverbranding, stress etc. kunnen de sluimerende virussen de kans krijgen zich te
vermenigvuldigen en zich via de zenuwtakken naar de huid of de slijmvliezen te begeven om daar
kenmerkende afwijkingen te veroorzaken. Deze zogeheten reactivaties komen veel vaker voor dan de
echte (eerste) infecties.
In de meeste gevallen zijn de afwijkingen heel kenmerkend of typisch, zodat de diagnose niet al te
moeilijk is. Er zijn echter ook atypische uitingen van een reactivatie of typische eerste uitingen op een
ongebruikelijke plaats. Het is goed daar eens bij stil te staan.
Een eerste infectie met een van de herpesvirussen verloopt bij bepaalde herpesvirussen vaak
zonder klachten of verschijnselen. Bij andere soorten herpesvirussen kan die
heftig verlopen. Reactivaties verlopen bij de ene soort milder en bij de andere soort heftiger dan de
eerste infectie.
Bij deze test worden de IgG antistoffen t.o.v. herpes simplex type 1 en type 2 opgespoord.
De IgG stijgt wel indien het een systemische opvlamming of neurologische pathologie betreft.
Bij lokale verschijnselen (b.v. koortslip) stijgt de IgG niet.
HSV type 1 wordt gevonden bij:
- Herpes labialis (koortslip)
- in het oog (keratitis dendritica)
- in de mond (gingivostomatitis)
- in huidlaesies van de bovenste helft van het lichaam
- bij neonatale herpes
- bij meningo-encephalitis.
HSV type 2 wordt gevonden bij:
- genitale herpes
- bij huiderupties van de onderste helft van het lichaam.
Deze regel is niet absoluut. Zo wordt 20% van de genitale infecties veroorzaakt door HSV type 1. Deze recidiveren zelden i.t.t. die door HSV type 2.
Bij een acute infectie kunt uzelf beter tot de huisarts wenden voor diagnose en behandeling.
Deze test meet alleen infecties die langer dan 6 maanden geleden opgelopen zijn.
Mocht u een recentere infectie of opvlamming willen meten dan kunt u ook de IgM test: "Herpes bloedonderzoek Eerste infectie" bestellen.
Zwanger? In bepaalde gevallen kan het nuttig zijn om bloedonderzoek te doen naar antistoffen tegen HSV. Op die manier is betrouwbaar aan te geven of iemand in het verleden werd besmet met HSV en met welk(e) type(n). Zon test is bijv. nuttig als sprake is van een zwangere die een partner heeft die een recidiverende herpes genitalis heeft, maar zelf hiermee niet bekend is. Bij afwezigheid van HSV-antistoffen loopt de zwangere een risico tijdens de zwangerschap met HSV te worden besmet en moeten adviezen worden gegeven om de kans op besmetting zoveel mogelijk te verkleinen. Bestel dan de test: "Herpes bloedonderzoek antistoffen".
Als HSV 1/2 IgG negatief is, is het niet zinvol om een uitsplitsing uit te voeren in 1 en 2. Dit is pas van belang als HSV 1/2 positief is gemeten. Dan wordt automatisch de uitsplitsing bepaald om na te gaan of type 1 of type 2 positief is. Deze uitslag kan 10 dagen op zich laten wachten omdat het splitsen van type 1 en type 2 een gespecialiseerde test is.
Terug naar overzicht
Andere klanten kochten ook
Schrijf een reactie
Nee je huistarts heeft zich waarschijnlijk niet vergist, Herpes Simplex is er in type 1 en type 2. Wij kunnen je vraag niet beantwoorden want wij weten niet wat je huisarts getest heeft en wat er recent bij je getest is. Wij kunnen alleen vragen beantwoorden over onderzoeken die bij ons gedaan zijn.
Het is dus van belang om het onderzoek zoals hier vermeld te laten doen IgG type 1 en IgG type 2 (IgM antistoffen zeggen alleen iets over een recente besmetting)
Met deze test wordt het dragerschap van Herpes type 1 en of type 2 in kaart gebracht. In het bloed worden de IgG antistoffen gemeten.
U hoeft hier geen uitbraak gehad te hebben. Het virus kan jarenlang aanwezig zijn zonder symptomen te geven. Het kan dan wel worden overgedragen. Een infectie die is opgelopen ver vóór de relatie en geen symptomen heeft veroorzaakt kan dus tijdens de relatie overgedragen worden en dan klachten veroorzaken bij de partner. Als symptomen ontstaan, ontstaan deze meestal een week na infectie. Deze verdwijnen na ongeveer drie weken. Het lijkt dan alsof het virus weg is. Maar er kan altijd een nieuwe periode met symptomen volgen. De kans op overdracht is het grootst door middel van contact met blaasjes tijdens zon periode. Maar ook als er geen blaasjes zichtbaar zijn is overdracht mogelijk. Dus ook zonder klachten kun je soms besmettelijk zij.